کد مطلب:216909 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:323
ویژگیهای اخلاقی
امام موسی كاظم (ع)، در علم و حلم، تواضع و مكارم اخلاق شهرتی بسیار داشت و دانش وصف ناپذیر و صفات برجسته اخلاقی اش از او تندیسی از انسانی كامل ساخته بود. امام (ع)، بدان و بد اندیشان را با عفو و احسان بی كران خویش تربیت می فرمود. شبها به طور ناشناس در كوچه های مدینه می گشت و به مستمندان كمك می كرد. مبالغی را در كیسه ها می گذاشت و در مدینه میان نیازمندان قسمت می كرد. كیسه های موسی بن جعفر (ع) در مدینه معروف بود و اگر به كسی یك كیسه می رسید بی نیاز می گشت. با این حال در اتاقی كه نمازش را به جای می آورد جز بوریا و مصحف چیزی در آن یافت نمی شد، زیرا در دودمان مقدس و تقوی و در بیت رفیع زهد و عبادت پرورش یافته بود؛ دودمانی كه ایمان به خدا و عشق و علاقه به فضایل معنوی و خصایص انسانی از در و دیوار و جوانب زندگی آن می بارید و همگان شیفته و دلباخته عبادت و ستایش پروردگار بودند.
زیباترین ساعات زندگی ایشان هنگام خلوت كردن با آفریدگارش سپری می شد و لذت بخش ترین اوقات عمر او را نماز و انجام فرایض الهی تشكیل می داد. هنگام عبادت با تمام وجود و با تمام احساسات و عواطف خود، متوجه كمال مطلق و معبود بی همتا می گشت و قطره وجود خود را به اقیانوس بی كران هستی بخش جهان پیوند می داد، قطرات اشك شوق بی اختیار بر صورتش می نشست و آرام آرام بر زمین می غلتید. پس از انجام فرایض و واجبات به مستحبات می پرداخت، نافله شب را تا وقت فریضه صبح ادامه می داد، سپس تا طلوع آفتاب به تعقیبات و دعاها می پرداخت، تا هنگام زوال و وقت ظهر در این حالت روحانی باقی می ماند.
زیباترین ساعات زندگی ایشان هنگام خلوت كردن با آفریدگارش سپری می شد و لذت بخش ترین اوقات عمر او را نماز و انجام فرایض الهی تشكیل می داد. هنگام عبادت با تمام وجود و با تمام احساسات و عواطف خود، متوجه كمال مطلق و معبود بی همتا می گشت و قطره وجود خود را به اقیانوس بی كران هستی بخش جهان پیوند می داد، قطرات اشك شوق بی اختیار بر صورتش می نشست و آرام آرام بر زمین می غلتید. پس از انجام فرایض و واجبات به مستحبات می پرداخت، نافله شب را تا وقت فریضه صبح ادامه می داد، سپس تا طلوع آفتاب به تعقیبات و دعاها می پرداخت، تا هنگام زوال و وقت ظهر در این حالت روحانی باقی می ماند.